1959: Ik zijn mannekijn in 'n gerdijn
Wa gaat de tijd vergimmes vlug
Ge mot 's eve n'ore
'k Mot awwir ellef jare trug
Wier Wannes I gebore
IJ kwam op 'nne rooje kòòl
De strate deur gereeje
Me liepe ammaal naar 'm toe
En witte wa me zeeje
refrein:
Kredd'al in 't snotje wie da'k zijn?
Of wit 't wezelek nog nie
Allee dan mot 's raaje
'k Zijn mannekijn in 'n gerdijn
Da ziede zo a'k sjoo in de vietrasie lijn
En zie d'ok da'k. .., en mè gemak.
Ken draaie n'as 'nne kakkerlak
Me nie verraai. .., a'k pierewaai.
Verbij 't valle van de Kraai
Kredd'al in 't snotje wie da'k zijn?
Of wit 't wezelek nog nie
Allee dan mot 's raaje
'k Zijn mannekijn in 'n gerdijn
Da ziede zo a'k sjoo in de vietrasie lijn
't Was 'n splinternuuwe prins
Me moeste n'eve wenne
IJ ad as lijfspreuk witte nog
Lat oew eige nie kenne
IJ zee toen tege iederéén
'k wou 'k wist oe dagge itte
Mar niemand zee t'r wie die was
Ze zonge ammaal ditte
refrein