2007: Vastenavend... Wa d'n sprookje!
Zeg, wa d’edde gròòte òòge
Da’s omda’k oe gèère zien!
En, wa d’edde gròòte ore…
Nouw, dèèr zijn ik mee gebore
En waarvoor edde dan die gròòte mond?
Da zou’k nouw onder’and’s wille wete!
Za’k ’s zegge n’oe ta komt?
Ge zij d’n dweil om op te vrete!
Prins Nilles d’n Derde is as ’n reus zo gròòt
’t Is gin Klein Dumke, ij strooi d’ok nie mè bròòd
Mar mè zeuve-mijlslèèrze ga t’ie deur de stad
En zó betòòver t’ie ’t ééle Krabbegat
Vastenavend… wa d’n sprookje!
D’r ston op de Mart ’n klein meske in de kouw
Da diep in d’r ‘art Assepoester worre wouw
Ze zee: “’k Zien de Prins, dalek kek t’ie wel naar mijn,
En mag ik zomedèèn wel z’n Prinseske zijn!”
Vastenavend… wa d’n sprookje!
Ik ston mè d’n gèèf Doreroosje n’aan de tòòg
En stook net as Langnek m’n kop ’n end om’òòg
Mar dèèr kwam ’n Oliefant mè z’n lange snuit…
Die dronk m'n Doreroosje d'r Snééuwwitje n'uit...
Vastenavend… wa d’n sprookje!
D’r was ’s bij Wana, d’n Eks van Reimerswaal
’n Mart vol mè Krabbe, ze zonge n'allemaal
de vuurpijl, de knalle, n’èèle n’òòp geluid:
de Kraai is weer gevalle en ’t sprookje uit!
Vastenavend… wa d’n sprookje!