1967: Me zette de sokke d'r in
Witte wa'k vin, 'k et naar me zin
Zet t'r de sokke mar in
refrein:
Ei veruit uit de voete want m'n eksteròòg
Die kekt al naar de tòòg, me n'ouwe 't nie dròòg
't Was nog nooit zo'nne vroege da
M'n winter'iel op Vastenavend viel
Mar toch dans ik mè jubeltééne, wezelek waar
Want wier d't al gewaar, 't is twee keer ellef jaar
Dèèrom zet éél de n'òòp
Wa d'ik zo leutig vin, de sokke d'r mar in
Mè deze Vastenavend kredde gewòòn abuis
De maskes voor de rame, de kerstbòòm nog in uis
Drie koninge die zonge, gif mijn 'n nuuwe n'oed
En ik streek al gerdijne en m'n Vastenavend-goed
M'n maske n'ing al klaar en 't was nog nuuwe jaar
refrein
't Wor weer 'nne gèève, da kan nie anders zijn
En wilde nog wa lere, dan kekte mar naar mijn
Ik dweil weer mè m'n eige, en ok mè d'allemaal
Vanaf da'k mot beginne tot aan t'end toe a'k 't aal
Ze krijge mijn nie teut, 'k eb jubeleejum-leut
refrein